22 ڒخْدّنِّي يُوْمَر عِيْسَى يمحْضَارن نّس اَذ نْين ذِي ثْغَرَّابُوْت اَذ ࢲْوَان غَار وجمَّاض-ين ن ڒبْحَر، نتَّا يتمْسَافَاض خ ڒْغَاشِي.
وَامِي يمْسَافَاض خَاسن عِيْسَى خ ڒْغَاشي نِّي، ئِنْيَا ذݣ يِجّن ن ثْغَرَّابُوت يرُوْح غَار جْوَايه ن مَݣْدَلَى.
يجَّا عِيْسَى ڒْغَاشِي نِّي يُوْذف غَار ثدَّارْث. ڒخْدّنِّي ؤُسِين-د غَارس يمحْضَارن نّس نَّان-اَس: "فسّر-اَنغ ڒْمَعْنَا ن يسنَّانن ذݣ ومَرْجع."
لْعَدَد ن يِنِّي يشِّين نِثْنِي خمْسَاڒَاف ن يرْيَازن بْڒَا ثِمْغَارِين بْڒَا يحنْجِيرن.
وَامِي د يخْضڒ سِيلَاس ذ تِيْمُوْتَاوُس زِي لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا، ئِبْذَا بُوْلُس يخدّم غِير س تّبْشِير أُو صَافِي، ئِشهّذ إِ أَيث-إِسْرَائِيل بلِّي عِيْسَى نتَّا ذ لْمَسِيح.