11 يُوْوِي-د اَزدْجِيف نّس ذِي سِّنِيّث يُوْشَا-ٱس-ث إِ ثْحنْجِيرْث نِّي، ثْرُوْح ثُوْوِي-يَاس-ث إِ يمَّاس.
أَقَا وَامِي سِيزّْڒن يذَامّن ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين ذ لْأَنْبِيَا، ثُوْشِيذ-اَسن اَذ سْون يذَامّن ؤُڒَا ذ نِثْنِي ڒَاحقَّاش سْذَاهدْجن مَانَاينِّي."
ࢲْرِيغ ثَمْغَارْث نِّي ثْسكَّر س يذَامّن ن ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين ذ يذَامّن ن يِنِّي يشهّْذن خ عِيْسَى. وَامِي ت ࢲْرِيغ ذهْشغ اَطَّاس.
نتَّاث عْلَاحْسَاب مِين ذَاس ثْوصَّا يمَّاس، ثكَّر ثنَّا-ٱس إِ وزدْجِيذ هِيرُوْدُس: "ؤُش-اَيِي-د ذَا اَزدْجِيف ن يَحْيَى خ سِّنِيّث!"
ئِسّكّ غَار ڒحْبس ونِّي ذَاس غَا يقسّن اَزدْجِيف إِ يَحْيَى.
كَّرن يمحْضَارن ن يَحْيَى ؤُسِين-د يْسِين دَّات نّس ݣِّين-ت ذݣ ونْضڒ. سّنِّي ؤُيُوْرن، خْبَرن عِيْسَى س مِين يوقْعن.