10 ئِسّكّ غَار ڒحْبس ونِّي ذَاس غَا يقسّن اَزدْجِيف إِ يَحْيَى.
وَلَكِن قَّارغ-اَوم: أَقَا إِلْيَاس نِّي يُوْسَا-د نِثْنِي وَار ث سِّينن شَا، خذْمن ذَايس مِين خْسن. أَمنِّي إِي غَا عدّْبن مِّيس ن بْنَاذم."
خْمِي غَا كمّْڒن ڒخْبَار نْسن إِي زِي غَا شهْذن، أَذ د يݣَعّذ ڒْوَحْش زِي ڒَادْجغ بْڒَا ڒَاحدّ اَثن يحَارب، أَثن يغْڒب، أَذ ينغ ڒشْهُوْذ نِّي.
هِيرُوْدُس ينَّا: "أَقَا نش قسّغ اَزدْجِيف إِ يَحْيَى نِّي، مِين يعْنَا وَانِيتَا إِي خف تسْڒِيغ مَانَايَا؟" ئِخس اَث يࢲر.
أَذَاوم ينِيغ: أَقَا إِلْيَاس نِّي يُوْسَا-د، خذْمن ذَايس مِين خْسن مَامّش خَاس يُوْرَا ذِي لْكِتَاب."
ڒخْدّنِّي ينْدم وزدْجِيذ، وَلَكِن يوصَّا اَذَاس ث يُوْش ڒَاحقَّاش تُوْغَا يجُّوْدْج زَّاث إِ ينوْجِيْون ذِي ڒْفَارْح نّس.
يُوْوِي-د اَزدْجِيف نّس ذِي سِّنِيّث يُوْشَا-ٱس-ث إِ ثْحنْجِيرْث نِّي، ثْرُوْح ثُوْوِي-يَاس-ث إِ يمَّاس.