10 قَارّْبن-د غَارس يمحْضَارن نّس نَّان-اَس: "مَايمِّي إِي كِسن ثسَّاوَاڒذ س ڒمْعَانِي؟"
وَامِي عِيْسَى يقِّيم وَاحْذس، سّقْسَان-ث يِنِّي ذَاس ينّْضن اَك ثنْعَاش ن يمحْضَارن خ ڒمْعَانِي-يَا.
ئِقَّار-اَسن اَطَّاس ن ثْمسْڒَايِين س ڒمْعَانِي ينَّا-ٱسن: "صنّْطث! ئِفّغ وفدْجَاح اَذ يزْرع.
صنّط مْلِيح آ ونِّي يتْسْڒَان."
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱسن: "ئِتْوَاسْمح إِ كنِّيو اَذ تسّْنم مِين ينُوْفَّارن ذِي ڒْمُلْك وجنَّا. وَلَكِن نِثْنِي لَّا، وَار ذَاسن يتْوَاسْمح شَا.
سّقْسَان-ث يمحْضَارن نّس نَّان-اَس: "مِين يخس اَذ يِينِي ڒْمَعْنَا-يَا؟"