20 وَار يتْرزِّي بُو غَانِيم يميّْڒن، وَار يسخْسَاي ثْفَاوْث ن ثفْثِيڒْت يتݣّن دّخَّان، أَڒ غَا يرْبح ڒْحَقّ.
<أَقَا أَرُّوْح ن سِيذِي أَربِّـي اَقَاث خَافِي، ئِخْضَر-اَيِي حمَا اَذ بشَّرغ ڒْمُسَاكِين. ئِسّكّ-اَيِي-د اَذ خْبَرغ لْحُرِّيَا إِ يمحْبَاس، يِنِّي يتْوَاضَرْغْڒن اَثن اَرّغ تْوَاڒَان، يِنِّي يتْوَاضڒْمن اَذَاسن د رْخُوْغ.
وَامِي خْزَرغ، تْوَاڒِيغ يجّن ن ؤُيِيْس ذ اَشمْڒَاڒ، ونِّي خَاس ينْيِين غَارس يجّن ن نشَّاب ن فْڒِيتْشَا. ؤُشِين-اَس يجّن ن تَّاج، ئِفّغ يربّح ذِي ڒْحَرْب أُو عَاذ اَذ يرْبح.
ڒخُّو اَذَاس ثْسمْحم عَاوْنم-ث بَاش وَار يغرّق شَا س وخيّق اَطَّاس.
آ يِيْن يُوْحْڒن س دْقڒ إِي ثَرْبُوْم، أَرَحم-د غَارِي مَارَّا كنِّيو نش اَكنِّيو سْريّْحغ.
وَلَكِن أَ نحْمذ أَربِّـي. نتَّا ڒبْدَا يسُوْݣُّوْر-اَنغ ذݣ وبْرِيذ ن اَرْبَاح س لْمَسِيح أُو زَّايْنغ نشِّين يتنْتَاشَار ڒفْوَاح ن ثُوْسْنَا خ لْمَسِيح.
وَامِي روّْحن يمحْضَارن ن يَحْيَى، عِيْسَى يبْذَا يسَّاوَاڒ خ يَحْيَى يقَّار-اَسن إِ ڒْغَاشِي نِّي: "مِينْخف ثفّْغم اَذ تࢲرم ذِي ڒخْڒَا؟ مَا غَار يج وغَانِيم يتْهزَّا-ث اَرِّيح؟ لَّا!