59 ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ يِجّن نّغْنِي: "ذْفَار-اَيِي-د!" ينَّا-ٱس ونِّي: "آ سِيذِي، سَامح-اَيِي ذ اَمزْوَارُو اَذ رَاحغ اَذ نضْڒغ بَابَا."
سّنِّي يسِّيوڒ عِيْسَى اَك يمحْضَارن نّس ينَّا-ٱسن: "ونِّي يخْسن اَذَايِي يذْفَار نش، لَابُد اَذ يسْمح ذݣ يِيخف نّس اَذ يكسِّي صَّلِيب نّس اَذَايِي يذْفَار.
رزُّوْث ذ اَمزْوَارُو خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي ذ ثُوْذَارْث إِݣ يدْجَان نِيشَان، سّنِّي ثِمسْڒَايِين-أَ مَارَّا اَذَاوم مَارْنِينْت.
وَامِي يُوْيُوْر سّنِّي عِيْسَى، يُوْفَا يجّن ن ورْيَاز قَّارن-اَس مَتَّى يقِّيم ذݣ ومْشَان مَانِي جمّْعن ضَّرِيبَا. ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ذْفَار-اَيِي-د!" أُوْشَا يكَّر مَتَّى يذْفَار-يث.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "يِنِّي يمُّوْثن اجّ-يثن اَذ نضْڒن يمتِّينن نْسن. شك اَرْوَاح اَذ تْبشَّرذ س ڒْمُلْك ن أَربِّـي."