52 مَارَّا تْرُوْن خَاس تْعزَّان. ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "وَار خَاس تْرُوْم شَا. أَقَا ثْحنْجِيرْث-أَ وَار ثمُّوْث شَا، ثطّص وَاهَا!"
نتْصُوْض ذِي ثمْجَا، وَار ثشْضِيحم شَا. نتْعزَّا-كنِّيو، وَار ثتْرُوْم شَا.
ذْفَارن-ث اَطَّاس ن ڒْغَاشِي، ثِمْغَارِين حزْننْت تْرُوْنْت خَاس.
مَارَّا يوْذَان إِي ذِنِّي يمُوْنن وَامِي ࢲْرِين مِين يوقْعن، تْروَّاحن-د شَّاثن ذݣ وُوْڒَاون نْسن.
وَامِي يُوْوض غَار ثدَّارْث ن يَاݣْرُس، وَار يجِّي ؤُڒَا ذ يجّن اَذ يَاذف إِلَّا بُطْرُس ذ يُوْحَنَّا ذ يَعْقُوْب ذ بَابَاس ذ يمَّاس ن ثْحنْجِيرْث نِّي.
بْذَان ضحّْشن خَاس قَا سّْنن بلِّي ثمُّوْث.
وَامِي يِسْڒَا إِ مَانَاينِّي عِيْسَى ينَّا ڒهْرَاش-أَ وَار د يُوْسِي شَا حمَا اَذ يمّث؛ لَّا، يُوْسَا-د ذ سَّبَاب إِ لْعَظَمَا ن أَربِّـي حمَا اَزَّايس يتْوَاسمْغَار مّيس ن أَربِّـي.