43 ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "أَقَا تسْڒِيذ ڒْحَقّ: نْهَارَا اَذ تِيڒِيذ اَكِذِي ذِي جّنّث."
صنّط مْلِيح آ ونِّي يتْسْڒَان مِين يقَّار أَرُّوْح ن أَربِّـي إِ ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين. ونِّي غَا يربْحن اَذَاس ؤُشغ اَذ يشّ زِي ثْشجَّارْث ن ثُوْذَارث إِي يدْجَان ذِي جّنّث ن أَربِّـي.
مِّيس ن بْنَاذم يُوْسَا-د حمَا اَذ يرْزُو اَذ يسنْجم يِنِّي يودَّرن."
خْمِي غَا رَاحغ اَذَاوم سْوجْذغ اَمشَان نِّي، أَذ د ذوْڒغ عَاوذ اَكنِّيو يْسِيغ اَكِذِي حمَا اَذ تِيڒِيم كنِّيو مَانِي غَا يڒِيغ نش.
خ مَانَايَا يِنِّي زَّايس يتْقَارَّابن غَار أَربِّـي يزمَّر عِيْسَى اَثن يسنْجم إِ ڒبْدَا. مَايمِّي؟ لِأَنَّا نتَّا يدَّر إِ ڒبْدَا اَذَايْسن يتْشَفَاع.
آ بَابَا، يِيْنَا ذَايِي ثُوْشِيذ خْسغ اَذ يڒِين اَكِذِي مَانِي مَا دْجِيغ نش حمَا اَذ ࢲرن لْعَظَمَا ينُو إِي ذَايِي ثُوْشِيذ مِينْزِي شك ثْحِبّذ-اَيِي قْبَڒ مَا ٱذ تِيڒِي دُّنشْت.
ڒخُّو اَقَايِي جَار ثْنَاين ن ثْمسْڒَايِين-أَ إِي غَا يخْضَرغ. ذَايِي مِيزْڒِي اَذ ؤُيُوْرغ زِي ثُوْذَارْث-أَ اَذ يڒِيغ اَك لْمَسِيح ڒَاحقَّاش مَانَايَا قَاع حْسن زِي مَارَّا.
وَار نْتفْشِيڒ شَا، لَّا! مَعْلِيش نشِّين مڒَا نْتَاݣّْوَاج زِي دَّات-أَ ن دُّنشْت-أَ اَتَاف نشِّين نتْعِيش اَك سِيذِيثْنغ.
ڒخْدّنِّي ينَّا-ٱس: "عْقڒ خَافِي آ عِيْسَى خْمِي د غَا ثَاسذ غَار ڒْمُلْك نّش."