39 ئِجّن زِي لْمُجْرِمِين نِّي إِي كِذس صلّْبن يبْذَا يتْزَوَر-يث يقَّار-اَس: "شك مَا ذ لْمَسِيح مَا لَّا؟ يَالَّاه، نجَّا يخف نّش نجَّا-يَانغ."
أَمنِّي عَاوذ إِي ث زَوَرن يشفَّارن نِّي إِي كِس يصلّْبن.
هْوَا-د آ لْمَسِيح آي اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل ڒخُّو زݣ وجنَّا زِي صَّلِيب-أَ حمَا أَ نࢲر مَانَايَا اَزَّايك نَامن!" أَمنِّي عَاوذ إِي ث زَوَرن لْمُجْرِمِين نِّي إِي كِذس صلّْبن.
ئِوْذَان بدّن ذِنِّي خزَّارن ذَايس، أَرُّوْيَاس تْبُوْصَارن خَاس قَّارن: "مڒَا ذ صَّح نتَّا ذ لْمَسِيح إِي يخْضَر أَربِّـي اَتَاف اَذ يسنْجم يخف نّس مِينْزِي يسنْجم ينّغْنِي."
نَّان-اَس: "مڒَا شك ذ اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل سنْجم يخف نّش."
ئِنْهَا-ث ونِّي نّغْنِي ينَّا-ٱس: "شك مَا وَار تݣّْوِيذذ شَا أَربِّـي؟ قَا حكّْمن خَاك اَمشْنَاو نتَّا.