28 ذ كنِّيو إِي كِذِي يصْبَارن ذِي ڒمْحَاين ينُو.
شُوْف، وَار غَارْنغ بُو يجّن ن ڒفْقِي اَمقّْرَان نتَّا وَار يزمَّر شَا اَذ يحسّ زِي ضُّوْعف نّغ. وَاه، غَارْنغ يجّن ڒفْقِي كِّينْت خَاس مَارَّا ڒمْحَاين؛ نتَّا اَم نشِّين وَلَكِن وَار يݣِّي بُو ڒْمُعْصِيّث.
وَامِي نتَّا س يِيخف نّس يتْوَاعدّب ذِي ڒمْحَاين، ئِزمَّر اَذ يعَاون يِنِّي يدْجَان ذِي ڒمْحَاين.
أَكِذْنغ يِيڒِي ذِي ڒْخذْمث-أَ، أَذ يذْوڒ ذ اَرَّسُوْل ذݣ ومْشَان ن يَهُوْذَا ونِّي إِݣ يسمْحن ذِي ڒْخذْمث-أَ يرُوْح غَار ومْشَان نّس اَعفَّان."
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يسْرَائِيلِيْن يِنِّي زَّايس يُوْمْنن: "مڒَا ثقِّيمم ذݣ وَاوَاڒ ينُو، أَذ تِيڒِيم ذ صَّح ذ يمحْضَارن ينُو.
وَلَكِن ونِّي غَا يصْبَرن غَار ونݣَّارُو اَتَاف اَذ ينْجم.