33 ونِّي يخْسن اَذ يسنْجم ثُوْذَارْث نّس اَتَاف اَت يخْسَر. ونِّي إِي غَا يخْسَرن ثُوْذَارْث نّس اَتَاف اَت يسنْجم.
ونِّي يتخْسن ثُوْذَارْث نّس، أَتَاف اَت يخْسَر. ونِّي يتْعِيفَّان ثُوْذَارْث نّس ذِي دُّنشْت-أَ، أَتَاف اَت يَاف ذِي ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا.
ونِّي غَا يربْحن ثُوْذَارْث نّس، أَتَاف أَت يخْسَر. ونِّي غَا يخْسَرن ثُوْذَارْث نّس خ سَّبَاب ينُو، أَتَاف أَت يرْبح.
ڒَاحقَّاش ونِّي يخْسن اَذ يسنْجم ثُوْذَارْث نّس اَتَاف اَت يخْسَر. ونِّي غَا يخْسَرن ثُوْذَارْث نّس خ سَّبَاب ينُو اَتَاف اَت يَاف.
وَار تݣّْوذ شَا زِي مَامّش إِي غَا تْوَاعدّْبذ. أَقَا إِبْڒِيس اَذ يسِيذف ڒبْعَاض زَّايْوم غَار ڒحْبس حمَا اَذ تْوَاجَرّْبم. أَذ تْسعْذُوْم ڒمْحَاين ذي عشْرَايَّام. اَرْنِي ذِي لْإيْمَان نّش وَاخَّا اَش نْغن، نش اَذَاش ؤُشغ تَّاج ن ثُوْذَارْث.
أَذَاوم ينِيغ: ذِي دْجِيڒث نِّي اَذ يڒِين ثْنَاين طّْصن ذݣ يِجّن ن ثَاسُّوْث، ئِجّن اَذ يميْسِي يجّن اَذ يقِّيم.