5 ڒخْدّنِّي يڒَاغَا-د إِ كُڒ يجّن ؤُمِي يتَارْس بَاب ن شِي. ينَّا-ٱس إِ ومزْوَارُو: مشْحَاڒ ذَاش يتَارْس بَاب ن شِي ينُو؟
وَامِي يبْذَا ذِي ڒحْسَاب، ؤُوِين-د غَارس يجّن ذَايْس اَطَّاس ن ومَارْوَاس، أَم عشْرَا اَڒَاف مِيلْيَار.
ئِفّغ وخدَّام نِّي يُوْفَا يجّن نّغْنِي زݣ يخدَّامن، تُوْغَا يتَارس-اَس شْوَايْت وَاهَا، أَم يِجّن ن مِيلْيُوْن. ئِطّف-يث يبْذَا يتْجيَّاف-يث يقَّار-اَس: خدْجس-اَيِي مِين ذَاش تَارْسغ!
غْفَر-اَنغ ڒْمُعْصِيَاث نّغ إِ نشِّين، مَامّش نْسمّح إِ يِنِّي إِي كِذْنغ يخطَّان.
أُوشَا ينَّا: سّْنغ مِين غَا ݣّغ. مڒَا يكّس-اَيِي لْوَكَالَا، أَتَاف اَزَّايِي رحّْبن يِوْذَان غَار ثُوْذْرِين نْسن.
يَارَّا خَاس ينَّا-ٱس: مِيَّا ن ثْبَرْمِيڒِين ن زّشْت. ينَّا-ٱس ؤُوقَّاف نِّي: يْسِي-د لِيسْطَا نّش قِّيم ذغْيَا، اَرِي ذَايس غِير خمْسِين!