48 تَافَاقم اَك ڒجْذُوْذ نْوم، كنِّيو ذ ڒشْهُوْذ خ مِين خذْمن مِينْزِي ذ نِثْنِي إِݣ ينْغِين لْأَنْبِيَا أُو كنِّيو ثْبنَّام يمْرَابذن نْسن.
آي أَيثْمَا، ذْفَارث اَبْرِيذ ن لْأَنْبِيَا يِنِّي إِݣ يسِّيوْڒن س يِيسم ن سِيذِي أَربِّـي نِثْنِي تْوَاعدّْبن صبَّارن.
خ مَانَاينِّي ثْشهّْذم خ يِيخف نْوم بلِّي كنِّيو ذ ثَارْوَا ن يِنِّي ينْغِين لْأَنْبِيَا.
يَا ڒفْضِيحث نْوم آي يمْسڒْمَاذن ن شَّرِيعَا ذ ڒْحِزب ن يفَرِّيسِيْين، آ لْمُنَافِقِين! كنِّيو اَمشْنَاو يمضْڒَان يبيّْضن س جِّير. تْمظْهَارن صبْحَان غَار بَارَّا، وَلَكِن نِثْنِي شُّوْرن غَار ذَاخڒ س يِخْسَان ذ مَارَّا مِين يَرشَّان.
يَا ڒفْضِيحث نْوم مِينْزِي كنِّيو ثْبنَّام يمضْڒَان ن لْأَنْبِيَا تَارِّيم-ثن ذ يمْرَابْذن أُو كنِّيو ڒجْذُوْذ نْوم ذ نِثْنِي إِي ثن ينْغِين.
خ مَانَايَا عَاوذ ثقَّار لْحِكْمَا ن أَربِّـي اَذَاسن سّكّغ لْأَنْبِيَا ذ اَرُّسُل، ئِجّن اَث نْغن يجّن اَخَاس اَزّْڒن.
وَاخَّا سّْنن أَربِّـي يحكّم خَاسن س ڒْموْث خ يِنِّي يتݣّن ثِمسْڒَايِين-أَ، نِثْنِي كَّرن تݣّن-ثنْت. كْتَار زِي مَانَايَا، رطَّان خ يِنِّي إِي ثنْت يتݣّن.