42 ؤُمْنن زَّايس اَطَّاس ن يِوْذَان ذِنِّي.
أَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين إِي د يُوْسِين غَار مَرْيَم ࢲْرِين مِين يݣّا عِيْسَى ؤُمْنن زَّايس.
إِنَّمَا، يوْذَان اَطَّاس وَاخَّا زِي اَرُّوْيَاس نِّي ؤُمْنن زَّايس. وَلَكِن خ سَّبَاب ن يفَرِّيسِيْين ؤُݣِين يِوْذَان-أَ اَت ينِين حمَا وَار ثن طرْدن شَا زِي ثمْزِيذَا.
وَامِي يدْجَا ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس ذِي ڒْعِيذ اَمقّْرَان ن أَيث-إِسْرَائِيل، أَطَّاس ن يِوْذَان إِي زَّايس يُوْمنن زݣ يِيسم نّس وَامِي ࢲْرِين لْمُعْجِيزَاث إِݣ يتݣّ.
أَطَّاس ن يِوْذَان زِي جِّهث ن سَمَارْيَا ؤُمْنن زِي عِيْسَى وَامِي ثشْهذ ثمْغَارْث نِّي ثنَّا-ٱسن قَا ينَّا-ٱيِي مَارَّا مِين ݣِّيغ.
وَامِي سْڒِين اَوَاڒ ن عِيْسَى مَارْنِين يِوْذَان إِي زَّايس يُوْمْنن.
إِنَّمَا، اَطَّاس زِي ڒْغَاشِي نِّي ؤُمْنن زَّايس. نَّان: "مَا ٱذ د يَاس عَاذ شَا ن لْمَسِيح اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَاث كْتَار زِي ثِيْنَا يتݣّ وَانِيتَا؟"
وَامِي ينَّا نتَّا مَانَايَا، ؤُمْنن زَّايس اَطَّاس ن يِوْذَان.