يعيبرانيين 9:10 - ثريفيث 202010 مَانَايَا غِير ذَايس شَان ن لْقَوَانِين ن شَّرِيعَا خ لْمَكْلَا ذ ثْسسِّي ذ ڒُوْضُو. لْقَوَانِين-أَ وَار دْجِين شَا خ وُوْڒَاون ن بْنَاذم، خدّْمن حتَّا ڒْوقْث ن ڒْعَهذ ذ جْذِيذ أُو صَافِي. Տես գլուխը |
ڒخُّو نشِّين نسَّاوَاڒ خ دُّنشْت-أَ إِي تُوْغَا نتْرَاجَا. شُوْف، أَربِّـي مَاشِي إِ لْمَلَائِكَاث ؤُمِي يُوْشَا ڒحْكَام خ دُّنشْت-أَ لَّا. أَقَا ذِنِّي يجّن ن ومْشَان ذِي لْكِتَاب مَانِي يشْهذ يجّن خ مَانَايَا يقَّار: <تْفكَّرذ شك ذݣ يرْيَازن، مَاشَا مِين سْوَان؟ مِّيس ن بْنَاذم، مَايمِّي إِي ذَايس غَا يتْهِلَّان؟