17 س لْإِيمَان يكَّر نَّبِي بْرَاهِيم اَذ يقدّم ذ دْبِيحث س ممِّيس إِسْحَاق وَامِي ث يجَرّب أَربِّـي. يعْنِي تُوْغَا يتْقدَّام ذ دْبِيحث س ممِّيس وَاحْذس إِي زِي يوْعذ أَربِّـي بْرَاهِيم،
ثصْبَرذ خ مِين ش وصِّيغ، س مَانَايَا اَتَاف نش اَش حْمِيغ زِي ثْسَاعَّات نِّي ن ڒمْحَاين إِي د غَا يهْوَان خ مَارَّا دُّنشْت-أَ حمَا يمزْذَاغ ن تْمُوْرْث اَزَّايس تْوَاجَرّْبن.
أَقَا ثسّْنم يِنِّي يصْبَارن نْتحْسَاب-يثن غَارْسن سَّعْذ. كنِّيو ثسْڒِيم خ صّْبَار نِّي ن نَّبِي أَيُوْب، ثسّْنم مَامّش ث يبَرك سِيذِي أَربِّـي ذݣ ونݣَّارُو مِينْزِي سِيذِي أَربِّـي نتَّا ذ اَحْنِين ذ اَرَحِيم.
آي يمْعِيزّن ينُو، وَار تْعجِّيبم شَا عْلَاحْسَاب ڒْمِحْنث-أَ إِي خَاوم د يوْضَان اَم ثْمسِّي بَاش اَكنِّيو ثْجَرّب. وَار تْفكَّرث شَا بلِّي مَانَايَا عَاجِب.
وَلَكِن اَرْيَاز-أَ مَلِكِيصَادِق وَار يدْجِي شَا زِي أَيث-لَاوِي، ئِيْسِي ڒَعْشُوْر زِي بْرَاهِيم أُوْشَا مَلِكِيصَادِق يبَرك بْرَاهِيم ونِّي ؤُمِي غَار دْجَان لْوُعُوْد.
لِأَنَّا بْنَاذم مڒَا س ڒْخَاضَر نّس، مِين غَا يصدّق اَذ يتْوَاقْبڒ. وَلَكِن عْلَاحْسَاب مِين غَارس ذ اَݣْڒَا مَاشِي عْلَاحْسَاب مِين وَار غَارس.
وَامِي يحِبّ أَربِّـي دُّنشْت-أَ، ئِهْذَا-يَاس مِّيس أَوحْذَانِي حمَا ونِّي زَّايس غَا يَامْنن وَار يفنِّي شَا اَغَارس ثِيڒِي ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا.
يِيْنَا مَارَّا مُّوْثن ذِي لْإِيمَان نِّي نْسن قْبڒ مَا ذَاسن د اَوْضنْت ثْمسْڒَايِين نِّي إِي زِي ثن يوْعذ. وَلَكِن ࢲْرِين-ثنْت رحّْبن زَّايْسنْت زِي ڒݣّْوَاج، عْتَرْفن بلِّي نِثْنِي ذ يبَرَّانِيْين ذ يعزَّابن ذِي ثْمُوْرْث-أَ.