11 س لْإِيمَان سَارَا س يِيخف نّس يمُّوْش-اَس جّْهذ اَذ تيْسِي اَعدِّيس وَاخَّا نتَّاث ثْنُوْمْغَار، مِينْزِي ثكَّر نتَّاث ثْحسّب ونِّي إِي ت يوعْذن ذَايس تِّقث.
إِلِيزَابت ثنِّي يدْجَان زِي ڒحْبَاب نّم، وَاخَّا نتَّاث ثمْغَار اَقَات س وعدِّيس. أَقَات ذِي شْهَار وِيس ستَّا وَاخَّا تْڒَغَان-اَس يِوْذَان آ ثنِّي وَار يتِيرْون شَا.
مَانَايَا يخس اَذ يِينِي ثَارْوَا ن أَربِّـي ذ صَّح تْوَاحسّْبن زِي ثَارْوَا ن ڒْعَهذ، مَاشِي زِي ثَارْوَا ن بْنَاذم.
مِّيس نِّي إِي د يُوْسِين زِي ثِيسْمغْث يخْڒق-د عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن بْنَاذم وَاهَا. وَلَكِن مِّيس إِي د يُوْسِين زِي ثنِّي إِي يدْجَان حُرّ يخْڒق-د عْلَاحْسَاب مِينْزِي يوْعذ أَربِّـي بْرَاهِيم.
أَ نطّف بْڒَا مَا أَ نضْڒق ذِي لْأَمَال نِّي إِي خف نْشهّذ لِأَنَّا أَربِّـي إِي ذَانغ يوعْذن ذَايس تِّقث.