18 آ ثِمْغَارِين، طَاعنْت إِ يرْيَازن نْكنْت مِينْزِي مَانَايَا إِݣ يدْجَان ذ لْمَعْقُوْل زِي أَربِّـي.
ئِنْدق-د اَرَّسُوْل بُطْرُس ذ اَرُّسُل نّغْنِي نَّان-اَسن: "ئِتْخصَّا-يَانغ أَ نْطَاع إِ أَربِّـي مَاشِي إِ يِوْذَان!
وَلَكِن خْسغ اَكنِّيو سْفهْمغ مْلِيح قَا اَزدْجِيف ن مْكُڒ اَرْيَاز نتَّا ذ لْمَسِيح أُو ذ نتَّا إِݣ يتْرَايَان. أَزدْجِيف ن مْكُڒ ثَمْغَارْث نتَّا ذ اَرْيَاز أُو ذ نتَّا إِݣ يتْرَايَان. أَزدْجِيف ن لْمَسِيح نتَّا ذ أَربِّـي أُو ذ نتَّا إِݣ يتْرَايَان.
ثِمْغَارِين ذِي ثْجُمَاع ن ڒْمُوْمِنِين لَابُد اَذ قِّيمنْت سْتُوْكَانْت. وَار ذَاسنْت يتْوَاسْمِيح شَا اَذ سِّيوْڒنْت. لَابُد اَذ تْسذْحَانْت مَامّش ثقَّار شَّرِيعَا ن مُوْسَى.
آ ثِمْغَارِين، طَاعنْت إِ يرْيَازن نْكنْت مَامّش إِي ثْطَاعَانْت إِ سِيذِيثْنغ.
وَا لَابُد وَار يتِيڒِي وَالُو جَارَاوم زِي لْفَسَاد نِغ ذ مِين يسخْنِيزن نِغ ذ طّْمَع ڒَاحقَّاش مَانَايَا مَاشِي مَعْقُوْل إِ صَّالِحِين.
أَقَا نُّوْر يتَارو-د مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان ذ مِين يدْجَان نِيشَان ذ مِين يدْجَان ذ لْحَقِيقَا.
نش وَار تجِّيغ شَا ثَمْغَارْث اَذ تْسڒْمذ اَرْيَاز نِغ اَخَاس ثحْكم؛ لَّا، لَابُد اَذ تِيڒِي مْهدْنَا.