26 <رُوْح غَار شَّعْب-أَ إِنِي-يَاسن: شْحَاڒ مَا تسْڒَام وَار ثْفهّْمم، شْحَاڒ مَا ثْخزَّرم وَار تْوِيڒِيم.
<وَاخَّا خزَّرن، وَار تْوِيڒِين شَا. وَاخَّا تسْڒَان، وَار فهّْمن إِ شَا وَار تُوْبِين شَا، وَار ذَاسن تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث نْسن.>"
ڒخْدّنِّي يرْزم عِيْسَى ڒَعْقُوْڒَاث نْسن حمَا اَذ فهْمن لْكُتُب.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "آ يِنِّي وَار يفْهِيمن شَا! آ يِنِّي وَار يتِيمْنن شَا ذغْيَا ذِي مَارَّا مِين نَّان لْأَنْبِيَا!
ينَّا-ٱسن: "ئِتْوَاسْمح إِ كنِّيو اَذ تسّْنم مِين ينُوْفَّرن ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي، وَلَكِن إِ يِوْذَان نّغْنِي لَّا. سَّاوَاڒغ اَكِذْسن س ڒمْعَانِي حمَا اَذ خْزَرن وَلَكِن وَار تْوِيڒِين شَا، حمَا اَذ سْڒن وَلَكِن وَار فهّْمن إِ شَا.
نِثْنِي وَار مسْفْهِيمن شَا اَك وَايَاوْيَا. قْبڒ مَا ٱذ فّْغن سّنِّي، ينَّا-ٱسن بُوْلُس اَوَاڒ-أَ ذ اَنݣَّارُو: "أَرُّوْح يقدّْسن ينَّا ڒْحَقّْ إِ ڒجْذُوْذ نْوم س يِيڒس ن نَّبِي إِشَعْيَا، ينَّا: