15 لِأَنَّا نشِّين ذ يجّن ن ڒفْوَاح ن لْمَسِيح غَار أَربِّـي جَار ن يِنِّي ينجّْمن ذ يِنِّي يفنَّان.
شُوْف، أَوَاڒ ن صَّلِيب نتَّا ذ ثُوْبُّوْهْڒِيَا وَاهَا غَار يِنِّي وَار ينجّْمن شَا، وَلَكِن غَار نشِّين ينجّْمن اَوَاڒ-أَ نتَّا ذ جّْهذ ن أَربِّـي.
عِيشم ذِي ڒمْحِبّث مَامش يݣَّا لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يحِبّ يصدّق خَانغ يخف نّس اَم يِجّن ن صّذْقث ثُفُوْح ذ يجّن ن دْبِيحث إِ أَربِّـي.
طّْفغ ڒْمُوْنث ثكْمَاڒ زَّايْوم أُو كْتَار عَاذ. ثْذبَّرم-اَيِي-د مْلِيح وَامِي قبْڒغ زݣ وُوْمَاثْنغ پَـارْفُوْلِيتُس لْهَدِيَاث نِّي إِي ذَايِي د ثسّكّم. نِثنْتِي اَم يِجّن صّذْقث ثتْفُوْح ذ يِجّن ن دْبِيحث إِي غَا يقْبڒ أَربِّـي إِي ذَاس غَا يعجْبن.
ذ مَارَّا يبْرِيذن ن شَّرّْ إِي زِي تْوَاشمَّاثن يِنِّي يفنَّان. نِثْنِي اَذ فْنَان مِينْزِي وَار قْبِيڒن شَا اَذ تخْسن لْحَقِيقَا بَاش اَثن يسنْجم أَربِّـي.