16 يعْنِي تُوْغَا رزُّوْغ اَخَاوم د كّغ خْمِي غَا رَاحغ غَار لْإِقْلِيم ن مَاسِدُوْنْيَا، منْبَعْد اَغَارْوم د عقْبغ زِي مَاسِدُوْنْيَا بَاش اَذَايِي ثْعَاوْنم اَذ سَفَرغ غَار ثْمُوْرْث ن يَهُوْذِيَا.
وَامِي ذَانغ ثقْضَا ذِنِّي ڒْوقْث نّغ نكَّر نفّغ بَاش أَ نْسِيْغِي خ ؤُسَفَر نّغ. مَارَّا يمحْضَارن رُوْحن اَكِذْنغ غَار بَارَّا ن ثنْدِينْت س ثمْغَارِين نْسن ذ ثَارْوَا نْسن، نرْكع خ يفَادّن نّغ خ يِجْذِي ن ڒبْحَر نࢲُّوْدْج.
لِأَنَّا ڒْمُوْمِنِين إِي يدْجَان ذِي جْوَايه ن مَسِيدُوْنْيَا ذ وخَايَا تخْسن اَذ عَاوْنن يپُـوْبْرِيثن إِي يدْجَان جَار ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين ذِي ثنْدِينْت ن لْقُدْس.
ئِتْخصَّا ؤُڒَا ذ يجّن وَار ٱث يسحْقَار شَا. عَاوْنم-ث ذݣ ؤُسَفَار نّس بَاش اَغَارِي د يعْقب ذِي ڒهْنَا ڒَاحقَّاش نش تْڒَاجِيغ-ث اَك أَيثْمَاثْنغ.