8 ئِتْخصَّا وَار نْفسّذ شَا مَامّش ݣِّين ڒبْعَاض زَّايْسن، مُّوْثن وْضَان غَار ثْمُوْرْث شَان ثْڒَاثَا أُو عِشْرِين اَڒَاف زَّايْسن ذݣ يِجّن ن نْهَار.
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ونِّي غَا يدْجْفن إِ ثمْغَارْث نّس، نتَّاث وَار ثزْنِي شَا، أَتَاف يتَارَّا-ت ثزْنَا يعْنِي مڒَا ثْعَاوذ ڒمْڒَاش. ونِّي إِي غَا يمڒْشن اَك ثنِّي يدْجْفن، أَتَاف يزْنَا.
اَروْڒث زِي لْفَسَاد. كُڒ ڒْمُعْصِيّث نّغْنِي إِݣ يتݣّ بْنَاذم اَذ تِيڒِي غَار بَارَّا ن دَّات نّس. ونِّي يتݣّن لْفَسَاد يعصَّا دَّات نّس نِّيث.
مَا وَار ثسِّينم شَا بلِّي يِنِّي وَار يُوْمِينن شَا وَار زْمَّرن اَذ وَارْثن ڒْمُلْك ن أَربِّـي؟ وَار خدّْعم شَا يخف نْوم. يِنِّي يتݣّن لْفَسَاد، ذ يِنِّي يعبّْذن لْأَصْنَام، ذ يِنِّي يزنَّان، ذ يحَنْجِيرن يفسّْذن اَك يرْيَازن، ذ يرْيَازن يفسّْذن اَك يرْيَازن،
وَلَكِن عيّْبغ خَاش شَان ثْمسْڒَايِين وَامِي اَكِذش شَان يوْذَان إِي تْبَاعن تَّعْلِيم ن بَلْعَام. نتَّا تُوْغَا يسْڒمَاذ-اَس إ بَارَاك مَامّش غا يݣّ ثَخْشبْث إِ اَيث-إِسْرَائِيل بَاش اَذ شّن دْبِيحث يتْقدَّامن إِ لْأَصْنَام اَذ فسْذن.