زَبور 74:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ اے تئو اتئے که زمینئے هَند و سیمسرِت گیشّێنتنت، گرماگ و زمستانئے اڈّ کنۆک تئو ائے.

زَبور 74:17 Խաչաձեւ Հղումներ

پێدایش 8:22

تان هما وهدا که زمین هست‌اِنت کِشت و کِشار و رۆن و مۆشئے وهد، سارتی و گَرمی، گرماگ و زمستان و رۆچ و شپَ نه‌اۆشتنت.“

کاسِدانی کار 14:17

اَنگت هم آییا وتا چه گواهی دئیگا دور نداشتگ. په وتی مِهرئے درشان کنگا، چه آسمانا هئورَ گوارێنیت و پُربرێن کِشاران په مۆسمَ رۆدێنیت، شمارا په الکاپی وَرد و وراکَ دنت و شمئے دلان چه وشّیان سررێچَ کنت.“

کاسِدانی کار 17:26

آییا دنیائے سجّهێن مردم چه یکّێا پێدا کرتگ و سجّهێن کئوم و کُٹُم دنیائے چارێن کُنڈان تالان کرتگ‌اَنت. آیانی دئور و باریگ و هَند و جاگهانی مرز و سیمسری هم، پێسرا گیشّێنتگ‌اَنت،