4 آ هُدائے هلاپا اۆشتیت و وتا چه هما سجّهێن چیزّان بالاتِرَ کنت که هُدائے نامِش پِر اِنت یا پَرستش کنگَ بنت. گُڈسرا وت هُدائے پرستشگاها نندیت و جارَ جنت که هُدا من آن.
پدا بادشاه وتی دلئے تبا کارَ کنت و وتا چه سجّهێن هُدایان بُرزتر و پُرمڑاهترَ گِندیت و هُدایانی هُدائے هِلاپا اَنچێن هبرَ کنت که مردم هئیرانَ بنت. تان هما وهدا کامیابَ مانیت که گَزبئے وهد سَرجم نبوتگ. هما چیزّ که بئیگی اَنت، اَلّمَ بنت.
من اِشیئے کانٹانی بارئوا جێڑگا اَتان، دیستُن اِشانی نیاما دگه کَسانێن کانٹے در آتک و چه جانوَرئے ائولی کانٹان سئے کانٹ اِشیئے دێما چه بُنا گْوجگ بوت. من دیست که اے کانٹا مردمی چمّئے پئیمێن چمّ پِر اَت و دپے پِر اَتی که بٹاک جنَگا اَت.
وهدے شهرئے سئیل و سئوادا در کپتان، بازێن بُت و کُربانجاهُن دیستنت، آیانی تها یکّ اَنچێن کُربانجاهے هم دیستُن که اۆدا نبشتگاَت: ’په هما هُدایا که زانگ نبوتگ.‘ هما هُدا که شما آییا اَنگتَ نزانێت بله آییا پرستشَ کنێت، من هما هُدائے بارئوا گۆن شما تْرانَ کنان.