“I ralring tuah u. Zudin sa-einak le khuasak tintuk harnak lawng kha ruat hlah u, cu ti nan si ahcun cu Ni nih cun ruah lopi ah rap bantukin an foih sual hna lai.
Cun a ra kir i a zultu kha an pathum in an rak i hngilh. Cun Peter cu a thawh i, “Suimilam pakhat chung hmanh hngilh loin na um kho lo maw?” tiah a ti.
A thawh hna i, “Ka mi ralrinnak a petu ding a simi an hruaitu hna kha mitcaw lawngte an si. An hngalhmi zeihmanh a um lo. Inn hngaktu ui, a bao lomi bantuk an si — an it sawhsawh i mang lawng an man men ko. Ih cu an duh hringhran.
Fiang tein langhtermi cu ceunak ah cun an i cang. Cucaah, “Aa hngilhmi i hlau tuah, thihnak in tho tuah, Cun Khrih cu na cungah a ceu lai,” an ti kha a si taktak.
Ka ih le maw tlingkhandang cung ka zau zawn ah merem thiam loin, Lungkil ka tum dawh hlei valpa nih, king maw remh hlei run innkhar; “Rung lut ai lang na reikiang pawngah, ṭhuro dawhte nang hnen ah, Ka lu le maw sam sawm-ai hna cu, zan dap dor tlak bang an cin,” a ti.