Hi kong kha an theih tikah an lungthin a hriah ngaingai hna i Peter le lamkaltu dang kha an thawh hna i, “U le nau hna, zeidah kan tuah kun lai?” an ti.
Ralkap zong kha an ra i, “Kannih tah zeitin? Zeidah kan tuah awk cu a si ve lai?” an ti. Annih cu a thawh hna i, “Ahohmanh hramhram in tangka va chut hna hlah u; va tlerhkhonh fawn hna hlah u. Nan lahkhah ah khan nan lung va tling ko u,” tiah a ti hna.
Nan nun nan ṭhinh cu nan thil timi ah khan langhter u. ‘Abraham pei a kan hringsortu cu a si tiah,’ ti len hlah u. Pathian nih cun a duh ahcun hi lung hi a lak hna lai i Abraham tefa ah cun a ser khawh ko hna.
Peter nih annih cu a thawh hna i, “Nan dihlak in, pakhat hmanh bau loin, nan sualnak khan i mer tuah u, nan sualnak kha, ngaihthiam nan si nakhnga nan sualnak khan i mer u law Jesuh Khrih min in tipilnak ing tuah u; cun Pathian laksawng Thiang Thlarau kha nan hmuh lai.