2 “Jakob fapa hna, i pum u law ngai tuah u, nan pa Israel chimmi cu ngai tuah u.
Ka hawile mino hna, ra u law, ka bia ngai tuah u; Bawipa ṭihzah ning cu kan cawnpiak hna lai.
Ka fapa, ka bia cu i chingchiah hna law ka nunning hi i zohchunh tuah.
Nangmah an hringtu na pa kha a bia va ngai, na nu kha a tar tikah va serhsat hlah.
Atu cu ka fapale hna, ka bia ngai tuah u: Ka lam a zulmi cu lunglawmmi an si.
Atu cu, maw ka fapale hna, ka bia ngai tuah u, ka ka chungin a chuakmi bia kha ṭha tein ngai tuah hna u.
Ka fapa, ka bia cu i ken hna law ka nawlbia cu na sinah i chiah hna;
Ka fapa, na pa nawlbia kha zul hna law na nu cawnpiaknak kha hlaw hna hlah:
Ka fapa, ka fimnak kha ṭha tein i ngaih law lungthin kan cheuhmi kha ṭha tein na hna chi tuah;
“Reuben, nangmah cu ka hrin hmasa bik, ka ṭhawnnak le ka thazang theitlai hmasa bik, ka fale vialte lakah kaa chawr bik le a ṭhawng bik na si.
Nun nuam tein nun le chan saupi le lunglawm in nun cu nan duh maw?
Nan dihlak in i pum u law ngai tuah u. Ka thimmi nih Babilon kha a tuk lai tiah zei pathian hmanh nih an rak chimchung kho lo; ka thimmi nih cun ka fialmi kha a tuah lai.