nu hna le a chung i a ummi vialte, a hme a ngan in, an rak tlaih dih hna; pakhat hmanh an that hna lo, sihmanhsehlaw an rak kalpi diam hna i an rak kal cang.
Cun Saul nih Jonathan cu, “Zeidah na rak tuah, ka chim tuah,” tiah a ti. Cun Jonathan nih amah cu, “Ka kut in kaa putmi ṭhiangṭhunh par in khuaihliti tlawmte ka teh; hika ah ka um ko hih, ka thi ko lai,” tiah a ti.
Khi tikah Joshua nih Akhan sinah cun, “Ka fapa, Bawipa Israel Pathian sinah sunparnak pe law, amah cu thangṭhat tuah; na tuahmi kha ka chim tuah; ka sinin thup hlah,” tiah a ti.
Abimelek nih cun, “Kan cung i na tuahmi hi zeidah a si ruat hmanh. Ka mi pakhatkhat nih na nupi cu an ihpi sual ko hnga i kan cung i sualnak a tluntertu cu nangmah na si hnga,” a ti.
Pilat nih cun, “Kei cu Judah mi ah maw na ka ruah? Nangmah na phun hawile an tlangbawi upa hna nih pei ka sin an in phakter ko cu. Na tuahmi cu zeidah a si?” tiah a leh.
A thaizing ah cun Jakob nih Leah a si kha a hngalh. Laban cu a thawh i, “Zeicahdah hi bantukin ka cungah na tuah? Rachel pek dingin pei na rian cu ka ṭuan cu, zeicahdah na ka hlen kun?” a ti.