Hɨn̰ gɨ kɨŋ na gey naa kalaŋ ga ka-geygɨŋge jaŋ ƴɔbɨ na, cay kobɨgɨŋ gɨ kɨŋ ba kɨya wɔɔ le na wa ga? Ka-hɔgɛ lambo ga ɨsɨndəŋ kalɨn̰ ma, geyge na kalaŋ ga geyge bɨ, naŋ ga?
Ama ba-hɔgɛ lambo le, say ɨre daa hen̰ sɛdɨ. Tɨdi kalɨn̰ ma gey aye daa solɨn̰ gɨɗɨgɨ-Kumu naŋ. Ama ban de kuduroy dan̰ kobi rab rab ye hɨn̰: “Ay! Kumu, sɨla cɨn̰ n̰age tɨnge ɨŋ-bandi gɨ ba-lɔɔ ɨsɨna.”
Kɨɗɨn̰ ga kalaŋ le jege kɔl gɨ nee le na, ɗugoyge adɨldɨge been̰ been̰. Lee gɨ kan ɨngɨr Pɨyɛr bɨ, ka-gɨre-gɨye ga ɗaŋ bɨ yege hɨn̰: «Karmɨni, kɛ ni gɨ lɔɔ na mɨna ga?»