14 दाजुभाइ आउँ दिदिबैन्हिहेलक्, अल्सि मानुसलकलाइ चेताउनि देहो, हरेस खाइलाहार मानुसलकलाइ हौसला देहो, कमजोरि मानुसलकलाइ मदप करह आउँ उ जम्माहिंक्सङ्हिं सहनसिल भेहिन् बसह बाजिहिन् बिम्ति करुहुँक्ला।
उहेसैर्हे परमेस्वरक् बचन पर्चार करह, जख्नुहुँ भेटौ सुसमाचार पर्चार कर्बाक् लागि तियार भेहिन् बसह। पुरा धैर्यता आउँ होस्यारसाथ उखर्ह्वालाइ अर्ति देउ, हप्काउ, हौसला देउ।
मुँइ कर्ल सेब्भ्रोउ कामलक् तोहोराखर्ह्वालाइ देखाल धरम्ना, तोहोराखर्ह्वाइ आको यहेरङे मेहेनत करिहिन् कमजोरिलकलाइ मदप कर्बा पोर्लाहार। पर्भु येसुइ आफ्निहि बाज्ल बचनलक् सम्झह, ‘कि लेबाइसौं देबामा अज्झ आसिक् रहेला।’”
तर तुँइ, परमेस्वरक् मानुस, यि नराम्रो कहिनलकेसौ टार्हो बस्। आउँ धार्मिकताइ, भक्तिमा, बिस्वासै, पेरेमै, स्थिर बस्बाक् आउँ नम्र भेबाक् कहिनै आफ्निक् मन लागाउ।
उहेसैर्हे उ कहिन् सम्झिबानाइ होस्यारो भेहिन् बसह, आउँ मुँइ तिन बर्ससम्म दिनौ-रातौ लोर झारि-झारि जम्मा मानुसलकलाइ चेताउनि देल कहिन् बुन् बिस्राहो।
मन्डलिक् एल्डरलक् निर्दोस आउँ एकेग्वा माटेन् बहुँ भेल भेबापोर्लाहार। ओक्राक् बेटायक-बेटेकलक् बिस्वासि भेबापोर्लाहार, राम्रो चरित्र आउँ आग्या मान्लाहार भेबापोर्लाहार।
उ जर्याहा भेबा नाभेक् आउँ रिसाहा भेबा नाभेक्, तर उसेहे नम्र भेबापोर्लाहार। उ झग्रा नहिंकर्लाहार, धनक् लोभ नहिंकर्लाहार भेबापोर्लाहार।
किसाबुने परमेस्वरे कर्ल सेब्भ्रोउ योजना नहिंनुकाहिने मुँइ तोहोराखर्ह्वालाइ बोल्लो धरमेहेर्ला।
तर तोरा बिस्वास बुन् डगुस बाजिहिन् मुँइ तोरा लागि पाराथ्ना कर्ल धर्देमेर्ला। फेरि मोराठालाइ फर्कनेसौ तुँइ आफ्निक् दाजुभाइलकलाइ बिस्वासमाहा दर्ह्वो पार्बा पोर्लाहार।”
किसाबुने धेरेजस्तो मानुसलक् ओर्कोक् अधिनै बस्बा नामानथ्, उखर्ह्वा कुरौत्यालक्, आउँ ओर्कोलाइ ढाँथ्लाहार मानुसलक् भेट्थ्ला, खास करिहिन् खतना कर्बा पोर्लाहार बाज्लाहारलक् सेहे यहेरङे भेट्थ्ला।
भेटौसुधा ओक्रानि सत्रुक्परौ ब्यभार बुन् करह, तर आफ्निक् दाजुभाइक्परौ करिहिन् चेताउनि देहो।