11 असौ हाम्रा परमेस्वर पिता आफ्निहि आउँ हाम्रा पर्भु येसुइ तोहोराठालाइ आबाक् हाम्रा पैंदा खोलिदेउस्।
उखास लाग्दो ठाँओइ एकजेना बर्के स्वरे यन्हिं बाजिहिन् हाँख्रातिहि रहैस्, “पर्भुक् आबाक् पैंदा तियार काराहो, ओहिं हिंठ्बाक् गोर्याटोलक् सोझो काराहो!”
यरङ् ता परमेस्वरलाइ नहिंचिन्लाहार सन्सारक् ओर्को मानुसलके चिन्ता करट्थ्ला। यि सेप्थोक् तोहोराखर्हालाइ खाँचो रेहेर्ला बाजिहिन् स्वर्गोक् परमेस्वर बाबाक्लाइ थाहा रेहेक्ला।
येसुइ अज्झउ बोल्लाहा, “ए छोट्के बागालेहेलक्, बुन् डराहो! किसाबुने परमेस्वरे ओक्राक् आफ्निक् राज्जे तोहोरालाइ देबाक्नि खुस्सि भेल रहैस्।
हाम्रा पर्भु येसु ओक्राक् आफ्निक् पबित्र जनलकक्सङ्हिं आइलटाकै परमेस्वर पिताक् आगारि तोहोराखर्ह्वा पबित्र आउँ निर्दोस भेबाक् लागि ओहिं तोहोराखर्ह्वाक् हिर्दया स्थिर बानाइ देहार।
किसाबुने पर्भु आफ्नि स्वर्गोक्भटे बर्के हुकुमक् आवाजै प्रधान स्वर्गोदुतक् आवाजै आउँ परमेस्वरक् तुरहिक् आवाजक्सङ्हिं आइस्। उहेटाकै खिरिस्टमा बिस्वास करिहिन् मोर्लाहारसेहे जम्माहिंसौ पैल्हा जिउँटो भेहिन् उठ्थ्ला।
हाम्रालाइ सान्ति देलाहार परमेस्वर आफ्निहि तोहोराखर्ह्वालाइ पुरा रुपे पबित्र पारुस् आउँ हाम्रा पर्भु येसु खिरिस्ट आबाक् दिनसम्म तोहोराखर्ह्वाक् सेब्भ्रोउ आत्मा, पारान आउँ देहि निर्दोस रहुँस्।
असौ हाम्रा पर्भु येसु खिरिस्ट आउँ परमेस्वर पिता, जैहिं हाम्रालाइ पेरेम कर्लक् आउँ ओक्राक् अनुग्रहक्भटे हाम्रालाइ अनन्त उत्साहा आउँ पक्का आसा देलक्।
हाम्रा सान्तिक् पर्भुइ साँद्धाउ तोहोराखर्ह्वालाइ जम्मा थरिक् सान्ति देउस् आउँ पर्भु तोहोराखर्ह्वा जम्माहिंक्सङ्हिं भेउस्।
पर्भुइ तोहोराखर्ह्वाक् हिर्दयालाइ परमेस्वरक् पेरेम आउँ खिरिस्टक् सहनसिलताक् पैंदाइ डोर्याउस्।