“Jǝ́ nǝbɔ Kafarnahumi jǝ́ kuwo lɛ jǝ gung jen a dʌbʌl ka? Ɔ ɔ, jǝ gǝla nǝn jen a daa yamtǝm borang. Kanjǝl laatǝm kang nɨ mǝ maa a tuulɔ jeni, na na mǝ maa a Sadumaɨ, na tuulɔ nɨ wo dwiyen.
Nǝngɔ a sʊwa ji gɔ, “Jʊ nɨ n jʊ mǝ sʊwa jen kwama nɨ bǝ dakinii, jǝ yii yii kɛl nɨ ja sʊwa a dul mɨɨ a mʊgɔ diil Musaɨ, jǝbɔ a nǝbkuwotǝmkǝgagɨɨ, jǝbɔ nafɨ Zaburaɨ.”
Nǝngɔ Yesu a sʊwa gɔ, “Jǝ́ bʌlʌm tɛlɔ a nyanga tuu.” Marta kɛ nɔɔlɨ nʊ nɨ a bʊlaɨ, a sʊwa Yesu gɔ, “Tɛlalɔ, kǝngkǝnɨ fwal fwal, jʊ a bwɨɨ dwiyen kum gǝnɔ naal nǝn bwaagɔ.”
“Bɛ ń mʊla bwɛ twama Kwaamaɨ nɨ gǝm a mʊrkalɨ nǝb bwangtǝm Kwaamaɨ nɨ a Filadalfiyaɨ gǝm nyɔ, “Kɛl nɨ nǝn gɔ n twamagɔ a daagɔ Nǝ Sagsag nɨ woi, Nǝ bɨlǝngkɛl, wʊnɨ nǝn jǝ wumtǝm nyanga kan Daudaɨ, wʊnɨ na a wumi, mɨ nʊ nɨ wo kubʌl lɛɨ, na a kubʌl tagɨ, mɨ nʊ nɨ wo wum lɛɨ.