ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ 137 - Նոր վերանայված Արարատ ԱստվածաշունչԻսրայելի ողբը գերության մեջ 1 Բաբելոնի գետերի մոտ նստում էինք և լաց լինում Սիոնը հիշելիս։ 2 Կախում էինք մեր քնարները նրա միջի ուռիներից, 3 Որովհետև մեզ գերի վերցնողներն այնտեղ օրհներգության խոսք էին պահանջում մեզնից, և մեզ գերի տանողները՝ ուրախություն, թե՝ «Սիոնի երգերի՛ց երգեցեք մեզ համար»։ 4 Տիրոջ օրհնությունը ինչպե՞ս երգենք օտար երկրում։ 5 Եթե քեզ մոռանամ, Երուսաղե՛մ, թող իմ աջ ձեռքը մոռացված լինի։ 6 Իմ լեզուն թող կպչի իմ քիմքին, եթե քեզ չհիշեմ, եթե Երուսաղեմն իմ ուրախությունից վեր չդասեմ։ 7 Հիշի՛ր, Տե՛ր, Եդովմի որդիներին, որոնք Երուսաղեմի անկման օրն ասում էին. «Քանդեցե՛ք, քանդեցե՛ք մինչև նրա հիմքերը»։ 8 Ո՛վ Բաբելոնի աղջիկ, ո՛վ քանդող, երանի՜ նրան, որ կհատուցի քեզ այն հատուցման փոխարեն, որ հատուցեցիր մեզ։ 9 Երանի՜ նրան, որ կբռնի քո երեխաներին և կզարկի քարերին։ |
© Bible Society in Armenia, 2018
Bible Society of Armenia