Որովհետև դու Տիրոջը՝ իմ ապավենին, Բարձրյալին, քեզ ապաստան դարձրիր։
Եվ դու Բարձրյալ ես հավիտյանս, Տե՜ր։
Ապավինության վե՛մ եղիր ինձ համար, որ միշտ գամ քեզ մոտ. դու հրամայեցիր, որ փրկես ինձ, որովհետև իմ վեմը և իմ բերդը դու ես։
Իմ թշնամիները ետ դառնալիս կործանվում և կորչում են քո առջևից,
Ո՜վ Տեր, սերնդից սերունդ ապաստան ես մեզ համար։