տկարին կործանել է բարկությամբ։ Ու անգամ թե ոտքի կանգնի՝ վստահ չի լինի իր կյանքի հանդեպ։
Բայց Աստված իր ուժով զորավորներին կործանում է. երբ նա վեր կենա, ոչ ոք իր կյանքի համար ապահովություն չունի։
Գերության է ուղարկում քահանաներին ու կործանում է երկրի հզորներին։
Նրա վրա հեծեծելու են հետին մարդիկ միայն, առաջինները զարմանքով են համակվելու,
Աստված մտքով իմաստուն է, զորավոր ու մեծ. այդ ո՞վ է նրա դեմ համառել ու հաջողություն գտել։
նրա հետ պոռնկացան երկրի թագավորները, իսկ նրա պոռնկության գինուց հարբեցին երկրի բնակիչները»։