Բայց մարմինն իր նվաղած է, իսկ հոգին նրա սգում է իր մեջ»։
Մարդը միայն իր մարմնի ցավն է զգում, ու նրա հոգին նրա մեջ տրտմում է»։
Թեպետև նա բազում որդիներ ունենա, նա այդ չի իմանա, իսկ եթե սակավ էլ լինեն, չի ճանաչի։
Եղիփազ Թեմնացին պատասխանեց ու ասաց.
Իմ այս մորթի տակ մսերս են փտել. ատամներիս մեջ իմ ոսկորներն եմ պահում։
Տիրոջ պես ինչո՞ւ եք ինձ հալածում. մի՞թե իմ մարմնով չեք հագեցել։
բժշկելով մաշկս, որ այս բոլորը կրեց։ Տիրոջ կողմից են պատահել ինձ այս ամենը,
Ամբարիշտը պիտի մերժվի իր չարիքի պատճառով, իսկ իր հոգու սրբության ձգտողն արդար կլինի։