որովհետև նա ո՛չ արև տեսավ և ո՛չ էլ իմացավ, թե ի՛նչ է հանգիստը մեկ ուրիշից ավելի։
Արեգակին չի տեսել և ոչինչ չի իմացել. նա այդ մարդուց հանգիստ կլինի։
«Կանանցածին մարդը սակավակյաց է ու լի բարկությամբ։
Նրանք կհաչեն իրենց բերաններով՝ Սուր դրած իրենց շուրթերին։ Բայց ո՞վ պիտի լսի այս,
Քաղցր է լույսը, և աչքի համար հաճելի է նայել արեգակին,
Բայց այդ երկուսից էլ ավելի լավ է նա, ով բնավ չի եղել և չի տեսել այն ամբողջ չար գործը, որ կատարվում է արեգակի ներքո։
որովհետև ունայնությամբ է լույս աշխարհ եկել և քայլում է խավարի միջով, և խավարում էլ կծածկվի նրա անունը,
Անգամ եթե ապրել է հազար տարի, բայց ոչ մի բարիք չի վայելել, մի՞թե նույն տեղը չի գնալու։