բայց Տերն ասաց իմ հայր Դավթին. “Ցանկանում ես իմ անունով տուն կառուցել. լավ է, որ այդ բանը սրտումդ կա։
Բայց Տերն ասաց իմ հայր Դավթին. “Քանի որ դու մտադրվել էիր, որ իմ անվան համար տուն կառուցես, լավ ես արել, որ այդ բանը դրել ես քո սրտում։
Իմ հայր Դավիթը ցանկություն ուներ Տիրոջ՝ Իսրայելի Աստծու անունով տուն շինել,
Սակայն դու չէ, որ ինձ համար տուն պիտի շինես, այլ որդիդ, որ քեզնից է ծնվելու, նա է, որ իմ անունով տուն է շինելու”։
Այս կինն ինչ որ կարող էր, արեց. նախօրոք օծեց իմ մարմինը՝ ի նշան թաղման պատրաստության։
Եթե հոժարությունը կա, տրվածն ընդունելի է ըստ տվողի ունեցածի և ոչ թե ըստ չունեցածի։