Ուրիշի դատին խառնվողը նման է շան պոչին ձեռքը գցողին։
Այն անցորդը, որը ներքաշվում է իրենը չեղող վեճի մեջ, նման է այն մարդուն, որ շունը բռնում է ականջներից։
Չարակամը հակառակություն է առաջ բերում, իսկ Տերն անողորմ հրեշտակ է արձակում նրա վրա։
Անզգամի շուրթերը չարիքներ են հասցնում նրան, և նրա հանդուգն բերանը հրավիրում է մահն իր վրա։
Հայհոյությունից հեռանալը փառք է մարդուն, միայն անխելքներն են դրանից կախվում։
Կան փորձիչներ, որ առարկում են մարդկանց, իսկ երբ մեկը շտապում է կանխել, հակադրվելով ընկճվում են։
Զուր տեղը մի՛ թշնամացիր մարդու հետ, որ քեզ չարիք չպատճառի.
Եվ նա ասաց նրան. «Ո՛վ մարդ, ինձ ո՞վ դատավոր կամ բաժանարար կարգեց ձեզ վրա»։