Ա ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 23:15 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ Երբ Դավիթը տեսավ, որ Սավուղը դուրս է եկել իրեն որոնելու, մնաց անապատում, Նորում՝ Զիփի միգապատ լեռան վրա։ Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ Դավիթը տեսավ, որ Սավուղը դուրս է եկել իրեն որոնելու, իսկ Դավիթը Զիփի անապատում՝ մի անտառի մեջ էր։ |
Հեբուսթեի գլուխը բերեցին Քեբրոն՝ Դավթի մոտ, և ասացին արքային. «Ահա քո թշնամու՝ Սավուղի որդի Հեբուսթեի գլուխը, որը քո մահն էր նյութում։ Տերը մեր տեր արքայի համար վրեժխնդիր եղավ նրա թշնամիներից, ինչպես այսօր վրեժխնդիր եղավ քո թշնամի Սավուղից և նրա սերնդից»։
(մարդիկ, որոնց այս աշխարհը արժանի չէ), մոլորված՝ անապատում, լեռներում, քարայրներում և երկրի խորշերում։
Դավիթը բնակվեց անապատի մեջ, Մասերեթի կիրճերում. մնում էր Զիփ անապատի միգապատ լեռան վրա, մթին երկրում։ Սավուղն անընդհատ նրան էր որոնում, սակայն Տերը նրա ձեռքը չմատնեց Դավթին։
Դավթի մարդիկ նրան ասացին. «Մենք այստեղ՝ Հուդայի երկրի մեջ, վախենում ենք։ Ի՞նչ կլինի մեր վիճակը, եթե գնանք Կեիլա ու այլազգիներին գերի դառնանք»։
Սավուղը բանակատեղի դրեց Եքեղատի բլրի վրա՝ Հեսեմոնի դիմաց, ճանապարհի վրա։ Դավիթը նստել էր անապատում և երբ տեսավ, որ Սավուղն իր հետևից անապատ է գալիս,