Երբ պատանյակը գնաց մինչև այն տեղը, ուր Հովնաթանը նետեր էր արձակել,
Երբ տղան գնաց այն տեղը, ուր ընկել էր Հովնաթանի արձակած նետը, Հովնաթանը տղայի ետևից կանչեց և ասաց. «Նետը քեզանից այն կողմ է»։
Իսկ եթե ասեմ պատանյակին՝ “Քեզանից այն կողմ է նետը”, գնա՛, քանի որ Տերն է քեզ արձակել։
Հովնաթանը կանչեց պատանյակի հետևից՝ ասելով. «Նետը քեզնից այն կողմ է»։ Ապա Հովնաթանը պատանյակի հետևից կանչեց. «Շտա՛պ արի, մի՛ կանգնիր»։ Հովնաթանի պատանին նետերը հավաքեց ու բերեց իր տիրոջը։