3 Аны истіп, Моисей Чахии пілігҷілерінің хай піреезі сағын салған: – Ол Худайның ӱлгӱзіне кірісче!
Андада иң улуғ абыс, кибін тали тартып ала, теен: – Мына, Худайдаң тоғыр чоохтанча! Піске паза киречілер кирек пе? Худайдаң тоғыр чоохтанғанын сағам на истіңер!
Моисей Чахии пілігҷілері паза фарисейлер, аны истіп, пос аразында ӱзӱргеннер: – Кем полҷаң пу Худайны нимее салбинчатхан кізі? Кем чазыхтарны позыт поладыр? Чалғыс Худай ла нимес пе зе?
Худайны хайди нимее салбинчатханын истер бе сірер? Ам хайди идерге аны? Иисусты, прайзы пыролыға санап, ӧлімге чарғылааннар.
Кізінің істінең, чӱреенең сыхча чабал сағыс, чӧреес хылых, оғырлас, ӧдіріс,
Ол Моисей Чахии пілігҷілері паза фарисейлер чіли нимес, че ӱлгӱзі пар кізі чіли ӱгретті.
Сынны чоохтапчам сірерге, ноо даа аар чазых, Худайдаң тоғыр хайдағ даа чоох ӱчӱн кізілерге пыро тасталар,
че кем Худай Худынаңар хомай чоохтанар, аның пырозы хаҷан даа тасталбас, ол саңайға чарғыладар.