29 Олар, килбинең, чабал хысхыр сыхханнар: – Ниме кирек Сағаа пістең, Иисус, Худай Оолғы? Син пісті, тус читкелеккеӧк, иреелирге килдің ме?
Синің пісте ноо кирееңдір, Назареттең сыххан Иисус! Пісті чох идерге килгезің! Кем полчатханыңны пілчем мин, Син Ах-арығ Худай кізізің!
Хыйа чӧр! Синің пісте ноо кирееңдір, Назареттең сыххан Иисус? Пісті чох идерге килдің нимес пе зе? Кем полчатханыңны пілчем мин, Син Худайның Ах-арығ кізізі полчазың!
Син Худай чалғыс ла тіп киртінчезің? Чахсы итчезің! Айна-чиктер дее киртінчелер паза халтырапчалар.
паза чабал табыснаң аахтаан: – Ниме кирек Сағаа миннең, Иисус, Ӧӧркі Худай Оолғы? Худайнаң алданчам Сағаа, иреелебе мині.
Ол кізі, Иисусты кӧр салып, хысхыра тӱскен, анаң, алнында тізекке тӱзіп, тыыда чоохтан сыххан: – Ниме кирек Сағаа миннең, Иисус, Ӧӧркі Худай Оолғы? Иреелебе мині, алданчам.
Худай чазыхха тӱскен ангеллерні чир тӱбінің харасхызына айағ чох тастаан. Анда олар кинҷеліг Чарғы кӱнін сағыпчалар.
Анаң, Аныңзар хыҷыхтандырҷаң сайтан киліп, теен: – Син сынап Худай Оолғы полчатсаң, пу тастар халасха айлан парзыннар тіп чоохтан.
Пістің анда ноо киреебіс. Хайхастар идер тузым ам даа читкелек, – нандырча Иисус. –
Кӧп кізідең чабал хуттар «Син Мессий-Христоссың, Худайның Оолғызың!» тіп хысхырызып ала, сыға хон турғаннар. Че Иисус оларны, Позының Мессий-Христос полчатханын пілчеткеннерін чоохтирға пирбин, тымылдырыбыс турған.
Худай пирген ӱлгӱдең артых ӱлгӱні аларға идіп, Худай кӧзіт пирген орынны тастап парыбысхан ангеллерні сағысха кирібізіңер. Худай оларны, оот полбас кинҷее пиктебізіп, харасхының тӱбіне тастабысхан. Анда олар Улуғ чарғы кӱнін сахтапчалар.
Павелнің паза пістің сообысча киліп, ол хыс хысхырған: – Пу кізілер Ӧӧркі Худай нымысчылары. Олар піске арачыланыс чолынаңар искірчелер.
Айналар даа, Аны кӧр салып, Аның алнында тӱңдере тӱзіп, хысхырысханнар: – Син Худай Оолғызың.
Олардаң ырах нимес сосхаларның улуғ ӧӧрі оттап чӧрген. –