14 Иисус, Пётрның ибінзер киліп, аның хазинезінің тӧзекте, иді ізіп, ағырығ чатчатханын кӧр салған.
Пасха илҷілер, Хан-пигнің харындастары паза Кифа итчеткен чіли, позымнаң хада киртіністіг ипчімні чорыхха аларға минің ӱлгӱм чоғыл ба?
Йа, – тіді анзы. Пётр туразар кір килгенде, Иисус аннаң пурун теен: – Хайди сағынчазың, Симон? Чирдегі ханнар кемнең ахча алай албан чыыпчалар? Постарының кізілерінең ме алай пасха чирдегілердең ме? –
Ирепчі палғалызын аарлаңар. Ирлері дее, ипчілері дее киртістіг поларға киректер. Оралысха паза чӧрееске сабылғаннарны Худай позы чарғылапча.
Олар хоных хонарға паза хайзы тамахты чирге чаратпинчалар. Итсе Худай прай ас-тамахты киртіністіглер – сынны пілчеткеннер – алғап чізіннер тіп чайап салған.
Че тигіриб устағҷызы арығ, ипчізіне киртістіг, сах сағыстығ, пазымнығ, аарласха турыстығ, аалҷы кӧреечі, чахсы ӱгрет пілчеткен,
Андада Иисус ағаа піди тіпче: – Тӱлгӱлернің іннері пар, тигірдегі хустарның – уйалары, че Кізі Оолғының, пазын хыйын салып, тынанып алҷаң орны чоғыл.
Иисус ол ипчінің холына теңендӧк, аның ағырии ирт парған. Пётрның хазинезі, тур киліп, оларның алнында хайын сыххан.