17 Ол тустаң сығара Иисус ӱгредіп пастаан паза чоохтаан: – Тигір хан-ӱлгӱзі чағдап килді, аннаңар, чазыхтарыңнаң хыйа полып, Худайзар айланыңар
Тигір хан-ӱлгӱзі чағдап килді, аннаңар, чазыхтарыңнаң хыйа полып, Худайзар айланыңар, – теен ол.
Пётр, тізең, оларға теен: – Полғаныңар ла, чазыхтарыңнаң хыйа полып, чазыхтарыңны позыттыртып алар ӱчӱн, Иисус Христостың адынаң кіреске тӱзіңер. Андада Худай Худын тикке аларзар.
Мин арығ чӱректіг кізілерні нимес, че чазыхтығларны, чазыхтарынаң хыйа ползыннар тіп, хығырарға килгем.
Амды Аның адынаң, Иерусалимнең пастади, прай чоннарны, пыросынып, чазыхтардаң позирға ӱгредерге кирек.
Аннаңар Худай прай кізілерге, Аны пілбеен тустарға хайығ салбин, амды чазыхтарынаң хыйа полыбызарға чахыпча.
Парыңар! «Мин тайығны нимес, ӧлҷей киректепчем», – тіп пазылған сӧстерні піліп аларға кӱстеніңер. Мин пеер арығ чӱректіг кізілерні нимес, че чазыхтығларны, чазыхтарынаң хыйа ползыннар тіп, хығырарға килгем.
Мин пастап Дамаск саарның чуртағҷыларын, анаң Иерусалимнің чуртағҷыларын, анаң прай Иудей чиріндегілерні, анаң иудей ниместерні, чазыхтарынаң хыйа полып, Худайзар айланзыннар паза пыросынысха турыстығ киректер итсіннер тіп ӱгреткем.
Тіпчем сірерге, тигірде дее пыросынчатхан пір кізее ӧрініс, пыросынарын кирексібинчеткен тоғызон тоғыс арығ чӱректіг кізее ӧрінгенінең, хай хай улуғ полар.
Чазыхтарың тасталзын тіп, пыросыныңар паза Худайзар айланыңар.
Ідӧк, тіпчем сірерге, Худай ангеллері пыросынчатхан чазыхтығ пір дее кізее ӧрінчелер.
Мин иудейлерні дее, гректерні дее, чазыхтаң хыйа полып, Худайзар айланарға паза пістің Хан-пигібіс Иисус Христосха киртінерге ӱгреткем.
Христостаңар ӱгредігнің пастағларын ӱзӱрбин, пик киртіністіг кізілерге килістіре чоохха кірееңер. Аннаңар, киртіністің тӧстеен хатап салбин, Худайға кирек чох киректерні тастирдаңар паза киртінеріне айланардаңар ӱгретпееңер.
Аны истіп, кізілер амырап парғаннар, анаң олар «Че, Худай иудей ниместерге дее чазыхтарынаң хыйа полып, чуртирға оңдай пиртір» тіп, Худайны сабландырғаннар.
Андада, чарытхыларын алып, ипчі алчатхан оолны удурлирға сыххан он хысха тӧӧй полар Тигір хан-чирі.
Тигір хан-чирі талайзар тасталған паза аймах-пасха палыхтарны сӱӱп алған улуғ сӧзірбее дее тӧӧй.
Чӧрген чирлерде Тигір хан-ӱлгӱзі чағдап одыр тіп искіріңер.
Анаң, оларны Худай хан-ӱлгӱзінеңер ӱгредерге паза ағырығ кізілерні имнирге ызып,
Кіреске тӱзірҷең Иоанның кӱннерінең сығара амға теере Тигір хан-чирінең тоғыр чааласчалар. Аны кӱстіглер холға алып аларға харасчалар.
Анаң Иисус хоза пір кип-чоох чоохтап пирген: – Тигір хан-чирі хыразында маңат ӱреннер таарып салған кізее тӧӧй.
Хулаа пар кізі, иссін!
Ол оларға піди нандырған: – Сірерге Тигір хан-чирінің чазыттарын пілерге пирілген, оларға, тізең, андағ ӱлӱс тӱспеен.
Синің хан-ӱлгӱң пеер килзін. Чир ӱстӱнде дее, тигірдегӧк чіли, Синің кӧңніңҷе прай ниме ползын.
Иисус Позының ӱгредиин пастапчатханда, Ағаа отыс час полған. Кізілер Иисусты Иосифтің оолғы тіп сағынғаннар. Иосиф, тізең, Илийнің оолғы полған,