75 Андада Пётр Иисустың «Питук тапсаанҷа, син ӱс хати Миннең тӧдір пазынарзың» теенін сағысха кир килген. Анаң, оортах парып, ол ачығ ылғабысхан.
Сынны сағаа тіпчем: пуох хараазын, питук тапсаалахха даа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Син Минің ӱчӱн ӧл тее парарҷыхсың ма? Сынны сағаа чоохтапчам, питук тапсаалаххаох, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған Иисус.
Харындастар! Кізі пірее чазыхтың холына кір парза, сірер, Худай Худынаң устанчатхан кізілер, постарыңны пазынып, аны тӱзетчедіңер. Пос постарыңны, пірее хынығысха тартыл парыбыспасха тіп, сизініп одырыңар.
Киртініп ала, сірер Худайның кӱзінең арачылалчазар. Худай сірерні тӱгенҷі тустарда азылар арачыланысха тимнепче.
Синің пасхаларынаң нимең артыхтыр? Син албаан ниме пар ба? Алғанда, тізең, албаан чіли, нимее махтан чӧрзің.
Че кем кізілернің алнында Миннең хыйа полыбызар, Мин дее Тигірдегі Пабамның алнында аннаң хыйа полыбызарбын. –
Андада Пётр теен: – Обал Худай! Сынны чоохтапчам, мин Ол Кізіні пілбинчем. Олох туста питук тапсабысхан.