41 Хыҷыхха пастырбас ӱчӱн, узубаңар, пазырыңар. Кізі кӧңні кӱстіг, че ит-сӧӧгі порт.
Андада Иисус оларға теен: – Ноға узупчазар? Турып, хыҷаланыстарға пастырбас ӱчӱн, пазырыңар.
Хыҷыхха пастырбас ӱчӱн, узубаңар, пазырыңар. Кізі кӧңні кӱстіг, че ит-сӧӧгі порт.
Аймах-пасха алданыстарнаң паза сурыныстарнаң полған на сай Худай Худы устаан оңдайынҷа пазыр турыңар. Прай ах-арығларның ӱчӱн Худайзар сурыныснаң сыбыра айланып, сиргек тудыныңар.
Пісті хыҷыхтаныстарнаң сыныхтаба, че чабалдаң арачыла. Синің хан-ӱлгӱң дее, кӱзің дее, Сабланызың даа пар Паза хаҷан даа полар нооза. Аминь.
Че, сыбыра сиргек полып, пазыр чӧріңер, андада, прай полар саайлардаң ос халып, Кізі Оолғының алнында турарзар.
«Мына мин, оғыр чіли, кинетін килербін. Чалаас чӧрбес паза уйатха кірбес ӱчӱн, узубинчатхан паза постарының кип-азахтарын тимде тутчатхан кізілер часкалығлар», – тіпче Иисус.
Сизіктіг полыңар, киртіністе сыдамах тудыныңар, пик сындырлығ полыңар.
Китеніңер, сизіктіг полыңар. Ыырҷыңар, сайтан, ыыран чӧрчеткен ала парыс чіли, кемні чібізерін тілеп чӧрче.
Сірерні сынапчатхан ноо даа хыҷыхтаныс ол олаңай ла, кізі хыҷыхтанызы полча. Худай, тізең, киртістіг, ол сірерге сыдап полбас хыҷыхтанысты ыспас. Хыҷыхтаныста сірерге аны сыдас парыбызар кӱс пирер. Іди Ол сірерге полыс полар.
Пу кирек Худайны улуғлапчатхан кізілерні Хан Худай хыҷыхтаныстаң арачылирға пілчеткенін кӧзітче. Ол, хомай кізілерні хатығлап, чарғы кӱніне хайди ағыларын даа пілче.
Сірер пілбинчезер, ноо туста Хан-пигіңер килер, аннаңар сиргек полыңар.
Сыдамах полыңар тіп пирген чахиимны хайраллааныңар ӱчӱн, Мин дее сірерні сидік сыныхтағ тузынаң хайраллирбын. Ол сыныхтағ, чир ӱстӱндегі чоннарны сыныхтирға тіп, прай тилекейге ызылар.
Че прай ниме тоозыларына чағдап одыр. Аннаңар чахсы, орта сағынып ал турыңар, пазырчатсаңар, сизіктіг полыңар.
Кирек орынға чит киліп, оларға чоохтанған: – Хыҷаланыстарға пастырбас ӱчӱн, пазырыңар.
Че Христостың кізілері пос постарын, хынығыстарын паза хыҷыхтарын, кіреске хазап салғаннар.
Че пасхаларын ӱгредіп, позым турыспин парбас ӱчӱн, иді-ханымны, чабассырап, пазынчам.
Кип-чоохты тоозып, Иисус теен: – Сірер Кізі Оолғының килер кӱнін дее, тузын даа пілбинчезер, аннаңар сиргек полыңар. –
Чобаам сині чох улуғ, ол Мині ӧдір парир. Миннең хада мында халыңар, узубаңар, – теен оларға Иисус.
Моисей Чахии анзын ит полбаан. Ит-ханыбыс аның кӱзін сығарыбысхан. Аннаңар Худай Позының Оолғын, чазыхтығ ит-ханнығ кізее омалап салып, ысхан. Худай Аны чазыхтың ӱчӱн толығ ит салған. Іди Худай ит-ханның оңдайынҷа иткен чазыхты чарғылап салған.
Піс алымнығ алай пыролығ кізілернің пыроларын тастапчатхан чіли, Пістің дее пыроларыбысты ідӧк таста. Пісті хыҷыхтаныстарнаң сыныхтаба, че чабалдаң арачыла.
Тастығ чирге тӱскен ӱреннер чи? – Анзы Худай сӧзін, истіп, чӱректеріне ӧрчіліг алчатхан кізілер, че чилегелері чохтаңар, ӱр нимес ле киртінчелер, анаң, сыныхтаға урунзаларох, киртіністерін тастабысчалар.