33 Ідӧк, Минің чоохтаанымның толчатханын кӧр салзаңар, пілерзер – Кізі Оолғы чағын, ізік хыринда.
Харындастар! Чарғаа хабылбас ӱчӱн, удур-тӧдір хоптаныспаңар, – мына Чарғыҷы ізік алнында тур.
Худай Пічиинде чоохталча нооза: «Тӱрче поларынаң килҷең Худай килібізер. Ол орайлатпас.
Мына Мин, ізік алнында турып, тохлатчам. Кем, ӱнімні ис салып, ізік ас пирер, Мин, андар кіріп, аннаң хада азыранарбын, ол даа Миннең хада азыранар.
Че прай ниме тоозыларына чағдап одыр. Аннаңар чахсы, орта сағынып ал турыңар, пазырчатсаңар, сизіктіг полыңар.
Сірерге смоква ағазы кӧзідім ползын: аның салаалары, нымзап парып, пӱрлен сыхсалар, чайғы чағдап одырғанын пілчезер.