11 Хан, аалҷыларны кӧрерге сых киліп, тойға кисчең кип-азаан киспеен кізіні кӧр салған
Ол хысха чарых паза арығ кӧгенек пирілген. (Андағ кӧгенек ах-арығ кізілернің орта киректерін таныхтапча!) –
Сыннаң орта паза ах-арығ чуртаста Худайның омазы хоостыра чайалған наа кізее айлан парыңар.
Ол оңдайнаң тигірдегі ит-ханыбысха кіріп аларбыс, чалаас хут полып, хал парбаспыс.
Хан-пигібіс Иисус Христос Позы сірерге хуйах ползын. Иді-ханыңардаңар сағыссырасты хыҷыхтаныстарға айландырбаңар.
«Мына мин, оғыр чіли, кинетін килербін. Чалаас чӧрбес паза уйатха кірбес ӱчӱн, узубинчатхан паза постарының кип-азахтарын тимде тутчатхан кізілер часкалығлар», – тіпче Иисус.
Аннаңар чӧп пирчем сірерге Миннең садып аларға: кӧйчеткен отнаң арығлалған алтынны пайир ӱчӱн; ах кип-азахты, кизіп алып, уйадыстығ хуба чалаазыңарны чабар ӱчӱн; имніг сӱрткіні, харахтарыңны сӱртіп, кӧрер ӱчӱн.
Мин аның палаларына ӧлім ызарбын. Кізілер чӱректерінің паза сағыстарының сыныхтағҷызы полчатханымны прай тигіриблер піліп аларлар. Сірерге, полғаныңарға ла, иткен киректерің хоостыра тӧлеп пирербін.
Сірер, Христоснаң пір полар ӱчӱн, кіреске тӱзіп, Христос осхас полыбысхазар.
Аннаңар, тузы читкелекке, Хан-пиг килгелекке, пір дее нимені ӱзӱрбеңер. Ол харасхыда чазырыл парғанны чарыдыбызар, чӱректегізін іле сығарыбызар. Андада полғанына ла Худайдаң махтас полар.
Худай киртінчеткен кізілерге прайзына, талластырбин, Иисус Христосха киртіністің пастыра ахтас пирче.
Ас кизеріне теере мынзы даа паза анзы даа хада ӧссіннер. Ас кисчетсе, мин тоғынҷыларға чоохтирбын: пуртах оттарны ӧртебізер ӱчӱн, оларны чыып, поомнарға палғабызыңар. Пуғдайны, тізең, аңмарымзар чыып салыңар».
Аның сарғаазы холында, Ол пуғдайын, сарғабызып, аңмарынзар чыып салар. Хооғын, тізең, успас отнаң ӧртебізер.
Ол нымысчылар, чолларзар сығып, учураан кізілерні прайзын – хомайларын даа, чахсыларын даа – хығыр килгеннер. Тойға кізі тол чӧрібіскен.