26 Иисус, оларзар кӧріп, нандырған: – Кізілер ит полбас нимені Худай ит полар.
Худайның пір дее сӧзі тикке пола чоғыл. –
Кізілер ит полбас нимені Худай ит полар, – нандырған Иисус.
Иисус, оларзар кӧрібізіп, теен: – Кізілер ит полбас ниме ол, Худай ла идер аны. Худай прай ниме ит полар.
Аны истіп, ӱгренҷілері, тың таңнап парып, аннаң сурғаннар: – Андағда кем арачылан халар?
Андада Пётр Иисусха теен: – Мына піс, прай нимебіс тасти, Синің сооңҷа чӧрчебіс. Андағда піске аның ӱчӱн ниме полар?
Че олар киртіністерін тастабысханнар. Андағ кізілерні Худайға хатап айландырҷаң оңдай чоғыл. Олар, Худайның Оолғын хатап кіреске хазап, Аны уйатха сухчалар нооза.